Sevgilim;
Sana sevgilim diyebilir miyim?
Bilmiyorum ama;
Kestaneler sobayý sevmiyor galiba biliyorum.
Belki ilk okul talebeleri seviyordur,
Okul önündeki titrek simitçiyi.
Ama;
Ben itimi seviyorum.
Ýtim bitini seviyor.
Seviyoruz sevgilim.
Çocukluðum derme çatma bir hüzün kondusu,
Tükürüðümle sývadým harcýný.
Bir gün yolun düþerse þiirgahýma,
Yani pek kitap okumazsýn biliyorum ama,
Yolun düþerse tozlu bir rafta,
Her mushafýnda,
Her satýrýnda,
Her harfinde;
Göreceksin senden doðan acýlarý,
Ne Mecnun’nun nidasý,
Ne Mevlana’nýn semasý,
Ne de Ýsanin on iki havarisi,
Seni benim kadar anlatamazdý sevgilim.
Sel;
Yaðmur yaðmasýydý,
Oysa çiselerken güzeldi.
Sen;
Hep güzeldin.
Sevgilim;
Zaman zaman þiirlerime mektuplar yazýyorum.
Bir yerde rastladýn mý bilmiyorum,
Post/acý söylerdi.
Oysa dosttu hani,
S.iktiret bakma y/azdýðýma,
Beyin hücrelerim,
Kelime frekanslarýmý bozdu,
Þiir bey korkma;
Sana ultra hayaller anlatmayacaðým,
Mýþlý miþli gibi, geçmiþ zaman k/ipinede girmeyeceðim.
Arapça ya da Ýbranice herhangi bir kelime ile de d/üzmeyeceðim seni,
Söz veriyorum,
Çýkagele eðer o kadýn,
Kalemin ucunu kýracaðým.
Yazmayacaðým bir daha seni.
Ah sevgili;
Ah þiirimin velinimeti,
Deðer savunmasý yapmýyorum,
Sende yargýç deðilsin,
Baðýrma hakkýmý kullanýyorum.
Ya gel
Yada elimdeki þiirlerin boðazýný keseceðim.
Nöbetçi_Piyanist