GÖNÜL

Bu gün efkârlýyým dert katar katar,
Çekmeye; dermanla yâr gerektirir.
Sahra ortasýnda gelir bulur da,
Verir gam yükünü bana çektirir.

Kâh kölem diyerek bir pula satar,
Kâh göðe çýkarýp yerlere atar.
Gönül, sinemde kâh usulca yatar,
Kâh baþýma taþ yaðdýrýp sektirir.

Umut hevenk hevenk dizilir ipte,
Arzu kör kuyudan çýkmaz en dipte.
Vuslatý dünyadan talep edipte,
Hülya tarlasýna tohum ektirir...

1987/Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:

Recep Odacı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

REYHAN ELVAN ELVAN ÇEŞİT ÇEŞİT ÇİÇEKLER SÜKÛT YURDUNDA AĞIT (Anneme) BİR BELÂYA DÜÇAR OLURSAN KENDİN NEREDE NE ZAMAN GELİR BİLİNMEZ ÇOBAN ile REYHAN KAMER ( Gülce/ Çaprazlama ) Leb Leb'i (Gülce / Dönence) BIÇAK KEMİĞE DEĞDİ (Gülce/çaprazlama) Deliyim deli! (Gülce)