Bir sahil kahvesinin önünden geçen her gemiye demirliyorum. Karþýda yanýp sönen bir çift göze tutulu kalýyor gece. Dudaklarý karaya vurmuþ bir vapurun sesi oluyorum, uzunca ve ýrak sulardan geliyor bu ses.
Kederli bir deniz atý dalýyor boþluða boþluðunda sarsýlýyor, uçuculuðuna ve hafifliðine þaþýrýyor deniz atý, rüzgarýn. Martýlarla yüzüyoruz denizin dibinde.
Gök gece kokuyor. Balýklar yüzgeçleriyle soluyor havayý, soðuða bir martý kanadýyla dokunuyorum; Bu þekilde biraz daha katlanýlýr oluyor. Artýk uzaksýn; biliyorsun deðil mi? bizim sulu boya dünyamýzdan.
Nasýlda bozuluyor algý sen belirince bu karede. Sonrada ben böyle yazýnca; Þiir bunun neresinde oluyor bende þiir yazmýyorumki zati resim çiziyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gidilecek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.