bir resim tarih ve masal

Sonra sisin rengi oluyorum
kavgacý oluyor balýklar
araya giren sýðýrcýk kuþlarý rengime bulanýyor
zaman þehla bakýyor Wan Gogh’un gözlerinde,
alaycý bir gülüþle izliyor;
Bob Ross aðaçlar arasýndan geçen bu yolu, bana çizip verdiðinde.


Þiir sahip olmadýklarýný verir
kiminin þiiri kimine düþ


Sonra saklanmýþ bir tarihin tozlu sayfalarýný aralayýp,
þimdiki zaman’ýn sultanýný devirir
krallýðýný ilan ederim boðazlanmýþ çocuklarýn.


Sular yükselecek ! Zeugma’nýn gözlerini bulmalýyým.
gitmeden, bu hayatý kurallarýyla oynamayan bir dostun
topraðýný eþeleyip, piru pak etmeliyim.
Sonra býrakýp gerisin geri, huzurla ekerim topraðýna...


Geride býraktýklarýna sabýr olamam artýk.
Ýyimserliðimi yitirirmediðim sahnelerde,
oyuncu olmamam için diretirler,
yetiþkin hikayeleri pek masum sayýlmaz...


Prenses beyaz atlýnýn yolunu gözlerken
yedi cüce ve kurbaðalar nicedir tedirgin
papyon, frak ve kol düðmelerinden
uc uca verip bir ’adam’ olmaya çalýþýrlar


Prensini bekleyen güller cadýlara dönüþtü
kýrmýzý elmanýn hikayesi sevilmemiþ çocuklarýn heybesinde büyüdü
yoksa kötülüðün ne iþi olur
annemizin mirasý; bir aðacýn meyvesinde.



Bu þiirde engin bilgileriyle bana yol gösteren Þükran Ay’a teþekkür ederim.


Sosyal Medyada Paylaşın: