tepemde yarým ay
gece ikiye bölünmüþ
yürüyorum karanlýkta
Ýçimde kýsýk sesle;
bitti diyen, acýtan
bir ayrýlýk þarkýsý
beliren yýldýzlara eþlik ediyor.
býçak kýnýndan çýkmýþ
vurulsan da, vurulmasan da bir
giden için neden ararken
saplantýlý bataklýģýnda
kurar kurar boðulursun
bu kaçýncý ayrýlýk
soluksuz bekliyorum
þiirler sarkýlar aðýr gelir
etrafindan dolanýrým kederin
aþk mý bu ettiģin
kendimi býrakmasamda
acý tarafa düþen benmiþim
bitti sandýðýn her þeyi,
beraber söylenmiþ sözlerimizi,
dahasý ne varsa silmiþ,
elin gitmiþ, gömmüþsün...
sonra
uykularýný bölmüþ yokluģum
eþelemiþsin bu aþkýn üzerini örttüðün topraģý
þimdi yine bitmekle baþlamak arasý
bir þiirin ortasýndayýz
ne diyim sonumuz hayrolsun