Size bir resim çizeyim; karanlýk ve rutubetli bir evin halký, humuslu bir topraða bakan bir çift göz, kirli bir surat. Eller, üþüyen ceplerde elsiz insan siliütleri ekinsiz.
Gecenin asýl sahibi belirir; bir derviþ. sakalý tütün sarýsý. Korkularýný saklamayan çocuklarýn baba sevgisine karýþýr sakallarý.
Açlýðýn bir tarifi varmý sizce? Bilirmisiniz bölüþülmemiþ bir ekmeðin, hakký vardýr üzerimizde Allah c.c. kimine az kimine çok verir.
Çocuklarýnýn gözü önünde kurþuna dizilen bir babanýn. Eve bir ekmekle gelemeyen, Üþüyen bir miniðin çaresizliði; gözlerinden okunan bir babanýn, yerine koyun kendinizi;
Sizce birileri tok birileri açken dünyanýn herhangi bir yerinde. Paylaþmak sadece bir hayýr vesilesimidir? Bu insanlýðýn minnet edilemeyecek borcu deðilmidir?
Sosyal Medyada Paylaşın:
gidilecek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.