yüzümü bir çarþaf gibi gerdiðim zamanlar oldu geniþ,sýký harf atsan yýrtýlacak bütün dalgýnlýðým sökülüp düþecek boynumdaki kýrmýzý kurdela. o zamanlarýn akþamý beni topladý gecenin kuytusuna mor benekli bir bezle aðzýma hayatý sýkýþtýrýp kal dedi burada kalamadim sana siyah geldiysem beni daha çok baðýþla.
anlat bana bulutlarýn arkasýndaki mavi evi bak kalbim bensiz yürümeyi de öðrendi aðzým olmadan konuþmayý durduðu yerde bana bir çocuk üzgünlüðünü sýralayýp durdu o sýrada ben yoktum dünyaya bir mýrastý hüzün bunu söyledi bunu gördüm, bunu anladým. benlerim yok artýk örtümün üstünde çiz ömrümün kenarýnda soluklanan gölgeyi sana tek bir harf bile getirmediysem beni daha çok anla..
/ Yüksel Batu Sosyal Medyada Paylaşın:
Bager Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.