Serilmiþ Akdeniz’e masmavi ipek halý...
Üstünde eðleniyor neþ’eyle nice canlar!
Sanýlmasýn bu uðraþ öylesine pahalý!
Akýllardan çýkmayan, ömürden güzel anlar...
Biz hep deniz diyerek su boyunda gezerdik!
Plaj nedir bilmezdik, akarlarda yüzerdik...
Tüm sevdiklerimizi, kalbimize yazardýk!
Düþünüyorum da hep, ne idik bir zamanlar...
Antalya körfezinde dolaþtým akþam üstü,
Gönlüm o kumsallarý batýranlara küstü...
Bir zamanlar Akdeniz zümrüt ve safir süstü,
Dedim kendi kendime, ne duyarsýz insanlar...
Yeþilin mavilerle sarmaþ dolaþ oluþu,
Meltemin ýlýk ýlýk sahillere doluþu...
Kýzýllýklar içinde güneþin kayboluþu!
Anlatýlmasý çok zor, onu görenler anlar...
Sahilleri doldurmuþ ufak çakýl taþlarý...
Martýlara ekmek yok, ondan tüm telaþlarý!
Balýkçýlar gam dolu, gözlerinde yaþlarý...
Akdeniz biraz cimri, ondan surat asanlar!
Denizlerde hayat var, sahip olun ummana!
Her alýnan nefeste, el açýn asumana!
Caným hayatýnýzý kaptýrmayýn zamana!
Sonra geri getirmez tüm serveti samanlar...
Siz, siz olun denize, arkanýzý dönmeyin!
Deniz bitti denince kavrulup ta yanmayýn!
Elde edilenleri, hiç tükenmez sanmayýn!
Siz dönün önünüzü ondan medet umanlar...
Antalya-2014/11
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.