Cahiller kulaðýndan sulanýr diyordunuz,
Hepimiz yeþerdik bak sevgili öðretmenim...
Okullara ders için þevkle gidiyordunuz!
Dinledik çakmak çakmak sevgili öðretmenim...
Yaratan Habibine “oku“ demiþ ilk önce,
Bilgi herkese lâzým, yaþlýsýna ve gence…
Öðrenmenin yaþý yok diyerek ince ince,
Ýþlediniz yontarak sevgili öðretmenim...
Kölelik devri bitti, o çaðlar saklýmýzda!
Ehlibeytin sözleri, dün gibi aklýmýzda…
Bir harfe kýrk yýl saygý, her yüzü ak/lýmýzda,
Mümkün mü hiç unutmak sevgili öðretmenim?
Ýlim Çin’de de olsa, alýn dedi son Resul!
Ýlk önce siz aldýnýz deþerek, usul, usul…
Sonra da muhtaçlara verdiniz ya velhasýl,
Razý olsun sizden Hakk, sevgili öðretmenim...
Bazen sýcak bir ana, bazen müþfik bir baba!
Sizin emeðinizi kim unutur acaba?
Verdiðiniz bilgiler, ellerimizde lâmba,
Gidiyoruz yakarak sevgili öðretmenim...
Antalya-2009
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.