SENDEN GEÇMEK

SENDEN GEÇMEK


Senden geçiyorum
Yüzümün yarýsý
Karanlýk bir þizofren uðultusu
Bir mermer yarýlýyor yüreðimde
Damarlarýnda yýpranmýþ güz yalýmlarý
Felçli ve yorgun, dehliz rengi içim
Camlara yansýyan ben miyim?
Ben miyim bu suskun ovalarca daðýlan rüzgâr.

Senden geçiyorum
Tetiði çekilmiþ yaþamlardan
Sendin benim payýma kalan
Eskimiþ yalnýzlýklar kuytusu
Karanlýk aðartýlý sesler tükeniyor yavaþtan
Var dersem, yalansýn yokluðumda
Yok dersem, öksüz bir acýsýn
Üþüyen düþlerle sokaklarda.

Senden geçiyorum
Kum fýrtýnasý esrik zamanlarla
Kaç kayýp hüzne birikti içimde ki taþkýnlar
Dilimde yanmýþ cam kýrýklarýyla
Meçhul adresler hýçkýrýyor gözlerimde
Kýrýlmýþ anahtarlarla yürüyorum kendime
Gölgesi ýslak, titreyen yaðmur kuþlarýyla
Bir kapý daha kapanýyor sesizliðime.

Senden geçiyorum
Gecenin ölümle seviþen en tenha yerinden
Yürürken parmaklarým ayrýlýk sözcüklerine
Terli bir özlem sekiyor sularýn ayak izinde
Suskun, yasaklý bir rýhtýmsýn belki
Kýyýsýnda yalnýz yýldýzlarýn söyleþtiði bir deniz
Tuz tadýnda susuzluklar getiriyor yakamozlarýn
Gül fýrtýnalarý kopuyor gözlerinde.

Senden geçmek
Kanatlarýnda acýkmýþ kuzeylerle uçan
Bir kuþ kervanýydý
Keklik sesi kuþanmýþ
Karanfil kokulu bir ölüm
Ömür suçlusu yýllarýn bir çýðlýkda konaklamasý
Saatlerin ayaza vurduðu sabahlarýn
Ter ve hasrete hazýrlanmasý
Hiçliðe akan bir avuç kum
Ve kristal rengi kýþlarla
Üþümek bir gözyaþýnda
Ve düþmek sonra
Bir þiirin bozbulanýk sularýna
Senden geçmek...


Latif KÖYBAÞ





Sosyal Medyada Paylaşın: