Düþler düþerken sokaða,
Siyah karlar yaðardý.
Ve aþklar;
Masallardaki çöllere yürüdüler.
Yanlarýnda kim/sesizlikle…
Ömrünün en güzel çaðýnda.
Kýrmýzý, sýrtýnda yüküyle gitti.
Haylaz çocuklar,
Cam kýrýklarýný topluyor geleceðe,
Tuðladan bozma sehpa,
Kendini bi bok sanýyor.
Ve filmin en orta yerinde,
Beyaz itli bir þiir düþer aklýmýn fidesine.
Belki beyaz itli bir Adem,
Var mý ki,
Gitmeler gibisi dercesine,
Gidiyor.
Gidiyor.
Her þeyi sýrtýna alýp gidiyor.
Nöbetçi_Piyanist