Biz,
aþký kutsal bilenlerdeniz.
Hey!
Beyler, bayanlar
yazýktýr. Kýymayýnýz aþka!
Ýçi boþ elbiseler yürüyordu sokakta
ortasýnda bir köyün
ahþap tabure üzerinde karþýlarken sabahý
gördüm
gecenin sessiz atlasýný yýrtan köpekler
ve göðün alnýndan sarkan yýldýzlar þahit..
Onlar duymuyorlardý ve kördü ve ahrazdý gözleri.
Yalancý sevilerle ezerken bedenlerini
aþk diyorlardý hissizliðin adýna
aþkýn ruhunu kanatarak þehvetle
aþk!
Anne, beni bir daha doðurma!
Çok öldüm...