Yolumun sana çýktýðý vakitlerde habbe habbe ter dökerdim Adýmlarýmý daha yavaþ atar yüzüne bakýp-bakmamakta kararsýz kalýrdým Ve sen geçerdin, ben yine o güzelim yosun gözlerine bakamazdým Sonra yine ’’-bu son’’, ’’-bu son’’ der dururdum; ertesi sabahýn bugünün tekrarý olacaðýný bile bile....
Düþlerimde o kadar güzelsin ki; çocukluðumda hep sahip olmak istediðim ve þimdiye kadar olamadýðým almancý çocuklarýn bilyesi gibi!! .......... ............................. Yanýnda olmak örülmüþ saçlarýný okþamak istiyor her yaným
Konuþmadan aþýðýn oldum Yar desem yeridir artýk Yar, yarim, döþüm yine olacaðým orada belki bakabilirim mercan gözlerine..................... Muhsin DEMÝR 09 MAYIS 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhsindemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.