ihmal edilmiþ yangýnlar gibi çýldýrýr adýnla avuçlarým sen bende çoðalýrken usul usul ne olur ben bende ölmeyeyim tanrým
yanaklarýmdan süzülürsün sonra bir yaðmur bahara sitem eder masalar geceye kahýr nasýl da sarýlmayý bekler yokluðunun etrafýnda nefti cigaram rüzgarýnla dövülür yamaçlar kaybolmuþ aþkýn bedeninden
ýþýklar bu þehrin sahte yýldýzlarý hani sesin uzanýp düþüyor ya ardýma içime çökmüþ bir adam ve ben yitirdiklerimizi alýyoruz aramýza ve henüz emekliyoruz yalnýzlýkta ve yitirmediklerimiz doyasýya hüzün denizin dinginliðiyle kanayan
yoksa buz mu keserdim sýcaðýnda
aklýmýn kývrýmlarýný voltalýyorsun baðýra çaðýra tinimi kemirir karýncalar ölü bir denizci boðulur sesimin týnýsýnda içten pazarlýklý kadýnlar tünerken dallarýma tek tek sokak aralarýna düþer yapraklarým
hüznün avuçlarýna çekerken ömrümün çizgilerini dili lal bir saki soluklanýyor gözbebeklerimde týrnaðýna bakarak söylüyor o yosma kadýn gün batýmlarýný toplarken ellerim damarlarýmdan çekilecekmiþ alkol kokan kaným
kurumuþken toprak çatlamýþken dudaklarým yavaþ yavaþ denizine çiseliyorum avuçlarýmda alýnyazým
* * *
bilseydim aþkýn söðüt dalý kadar kýrýlgan olduðunu doðduðum günden bu güne ýrmaðýn haþmetine þiir yazardým Sosyal Medyada Paylaşın:
OlgunOnur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.