Bu gece
Bu gece
ölümü gördüm bu gece
gözü yaþlý insanlar vardý
gözlerinde hafif gülümseme olanlarý
parmaklarýyla gizliden hesap yapanlarý
ölüm ölümlüðünde
onurlu duruyordu
dua istemem dercesine.
mevta yaþadýklarýný hep bilerek yaþadý
küfür bilmezdi gençliðinde
ellerini öperdi yaþlýlarýnýn
Hep kardeþ bilirdi küçüklerini
okudu
büyüdü
ufku çözülmesi zor bir bilmece oldu okudukça
doðrularý aradý insafsýzlýklarýn bataðýnda
mücadele etti doðrularýn engelleriyle
göðüs gerdi nice haksýzlýklara
itelense de
ötelense de
hep kendi doðrularýnda kaldý
bir tarafa koyardý ekmeðine ter karýþmýþlarý
saygýsý vardý iþçiye ekmek verenlere de
fýrsatçýlar söz konusu olunca
yer yok diyordu dünyamda iblislere
namussuzu
konuþturmuyordu bile
mezar her mevtaya gerek diyordu
kefen dinsel deðil
örtüsüdür bir çirkinliðin
þimdi içinde mertçe yatýyor ölümlüðünün
etrafýnda parmaklarýyla hesap yapan fýrsatçýlar
bu gece ölümü gördüm
uyandým
kendi kendime güldüm
14.10.2014
Karamandere – gizemlivadi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.