Oğluma mektup
Sen hala düþüncelerimde bile yoktun oðlum.
Aklýmda Bulgarlarda rehin kalmýþ ablan vardý.
Gecelerin karanlýðýna yün yorganý perde yapýp aðlýyordum
Sokaklarda beynime yaslanmýþ buz vardý.
Sen yoktun ki ananý tanýyayým
Adý neydi, kendi nasýl bir kadýndý bilmiyordum
Umutlarým kan sýçratýyordu acýlarýmýn çarkýnda
Ýyi bir geçmiþin çirkin suratýydý hayallerim
Sezen aksu durmadan sen aðlama diyordu
Aralýksýz kar yayýyordu yollara
Bir gün “biricik” pastanesinde gördüm ananý
Aç kurt gibi baktým ona
Sanki içimden bir ses:
“seni götüreceðim, seni yiyeceðim! ”
Diye haykýrýyordu.
Akýttýðým göz yaþlarým beni ne kadar kabalaþtýrmýþtý.
Sonra anladým ki
anan çocuðu olmuyor diye ilk evliliðinden boþanmýþtý.
Büyükten atmasýný severim ya
Ona sekiz ayda kucaðýna bebeðini vereceðim, dedim.
Gülümsedi sadece kadýncaðýz.
Ve bir hafta sonra kaçtý bana.
Ve sekiz ay beþ gün sonra sen doðdun oðlum.
Tek mutluluðum sen
attýðým son büyük sözüm tutmuþtu.
Sen doðduðunda kýrk üç yaþýmdaydým.
Ben yaþlý sen erken doðmuþ bir bebek
Anan öleceðinden korkuya aðlýyor
Ben o minik ellerine parmaðýmý veriyordum
Parmaðýmý sýkýþýný hissediþim ban umut veriyor
Anan korkma oðlum yaþayacak diyordum.
Sen þimdi doðuda askersin oðlum.
Kuzey Iraða girdiðinizde
sekiz gece hiç uyumadým oðlum.
Aðladým her þehidin haberine
Aðladým her þehidin yakýnlarýnýn gözyaþlarýna.
Ama anan
Anan hiç aðlamadý.
“ ben onu bu vatan için doðurdum “
“gerekirse vatan için ölecek! ” dedi.
Anan utandýrdý beni, oðlum
Ve þimdi ananý daha çok sevdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.