MADENCİ ÇOCUĞUNA MEKTUP

MADENCÝ ÇOCUÐUNA MEKTUP

“anne biz de babamýn elbiselerini koklarýz”

beþ yüz kýrk metre derinde babanýn cesedi
seni düþünmeye,
anneni düþünmeye zaman bulamadan
kendi bile bilmeden
öldü
patlama sesini duymadan önce
boðuldu kendi nefesinden
kokla yavrum
kokla babanýn elbisesini
genizlerinde bir baban kokusu kalsýn
için acýdýkça
ihtiyaç duydukça
baba kokusunu duyarsýn

aðlayacaksýn zaman zaman biliyorum
baþka bir çocuðun baba deyiþi yaranda diken olacak
o küçücük yüreðine onarýlmaz bir yaradýr açýlan
gördükçe komþu çocuðun elinde oyuncaðý kanayacak
kanayacak
ilk okula gittiðin
kanayacak ilk aþýk olduðun gün
bil küçük yavrum
hep içinde olacak acýsý ölümün.

bir madencinin deðeri on bin lira ile deðerlendirilemez
yüz kere on bin lira bile ödeyemez bir babanýn babalýðýný
her bayram bir baba eli arayacaksýn öpmeye
saçlarýnda babanýn parmaklarýný hissetmek isteyeceksin
hissetmek isteyeceksin baba þefkatini
bir babanýn yasaklarýný bilmek
görmek isteyeceksin çatýlmýþ alnýnda kýrýþýklarýný
yaralý bir yürekte yaralý olur sevmek bile

sakla yavrucaðým, sakla babanýn elbisesini
babanýn elbisesini koklayarak yaþayacaksýn artýk
baba hasretini

Rahim Recep Akdora

Sosyal Medyada Paylaşın: