VAKİT KALMADI ŞİİRE
Vakit kalmadý þiire
Bu akþam en güzel þiirimi yazacaktým
Soyadýmý aldýðým akdoraya çýktým
Bir taraf maþkýlý alçaðý boydan boya
Diðer taraf ustara tepeleri, her sýrtta bir mahalle
Karþýmda Sivri daðý devamýnda Bölcek uzamýþ dað eteðine
Arkama döndüm yani doðuya görünürde Çilekli ve devamýnda daðlar, tepeler
Devamýnda küçük küçük köyler,mahalleler adlarý hep Türkçe , Türkçe konuþur insanlarý
Ben bizim orda,çocukluðumda býraktýðým izler peþindeyim
Her taþýn, her çalýnýn altýný parmaklarýmla eþelemekteyim
Off yoruldum, biraz dinleneyim
Bir türkü mýrýldandým o yýllardan
Çocukluk arkadaþlarým geldi aklýma
Arada bir kavga dövüþ, basardýk küfrü birbirimize
Az sonra da hiçbir þey olmamýþçasýna ya beþtaþ, ya da asarcýk oynardýk
Kalktým, yürüdüm çok yerim var dolaþacak
Boyunlu kaya
Pamuklu kaya
Fitil kaya
Topal kaya
Anýlar saçlarýmýn beyaz tellerinden daha çok
Kimileri güldürür beni
Hüzündür kimileri
Kimilerinde aþk, hayal vardýr kimilerinde
Kimilerini yaþamýþým
Kaçýp gitmiþtir önüm sýra kimileri
Ama ufkumda umut
Ufkumda umut bir güneþ ýþýmýþtýr hep
Dolaþtýðým tepeler
Dolaþtýðým taþlar bile sevindiler ziyaretime
Hala dimdik duruþlarý yeni umutlar ýþýdýlar ufkumda
Dönüþümde çiçek topladým o günlerde sevdiðim o kýza
Bilsin onu hala seviyorum
Bu þiiri okursa
Bu gece en güzel þiirimi yazmak istemiþtim
Güldüm kendime
Ne zaman þair oldun ki en güzel þiirini yazacaksýn
Karanlýklar bana madenciliðimi anýmsatýr
Madencilik mertliktir
Madencilik akýl ister
Dikkat ister
Pisipisine ölmek mesleði deðildir madencilik
En aza indirgenmeli olasý ihmaller
Düþecek taþ,göçecek bölge her zaman kendi iþaretini verir
Yeraltýnýn ble kendine öz insafý vardýr, uyarýsý vardýr
Ölümler, ölümler umursamazlýðýn cezasýdýr
Daldým yirmi iki senelik anýlarýn derinliklerine
Madencilik mertliktir
Madencilik vatanseverliktir
Hizmettir insanlýða…
Benim sýrtýmdan para kazan da patron, para kazan da
Sýrtýma yara açma
Kanatma hayallerimi
Evde beni bekleyen eþimi, yavrularýmý aðlatma
Üç kuruþ paraya bizi
Mertliðimizi ölüme satma!
Yaþlandým artýk, yaþlandým
Anýlar da uzaklaþmýþ benden
Daðlarda gezerdim
oturup ceylanlarla sohbet ederdim
yýlanlar korurdu beni yýlanlardan
yaþlandým artýk, yaþlandým
uzaklaþtý benden anýlar
þiir kýr çiçekleri gibidir
taze toprak,
yorgun toprak tanýmaz
mayalandý mý yürekte
zindanlarý deler el uzatýr güneþe
þiir kýr çiçekleri gibidir
içinde nefret bile barýndýrsa mayasý sevgidir.
Yollar var arkamda býraktýðým,
Yollar var
ne kýzlar vardý renkli gözleriyle, farklý bakýþlarýyla
arada bir selamlar alýrým
kimi urfadan, kimi erzurumdan
Almanya,Avustralya
Ýzmir, bursadan
Ya da ankaradan
Hepsi de kendi aþklarýnda, kendi yuvalarýnda mutluymuþlar,
sevinmemek olasý deðil dostlarýnýn mutluluðuna
yaþamak, yaþadýklarýna sevinmek, yaþadýklarýnla bir nefes mutlu olmak ne güzel
gece ufkunu açtý ýþýk demeti yýldýzlar ufkumda
yüreðim bitmemiþ aþklarýn cümbüþünde coþmuþ yetmiþ yaþýn mutluluðunda
yine arayýþlar, yine huzursuzluklar, yine olumsuzluklar, yine gözyaþý
kader mi bu kendini dev aynasýnda görüp hep küçük kalmak
kader mi birileri birilerinin alýn terini toplayýp onlara göz yaþý býrakmak
maskeli yaþamak maskesizlere hakaret yaðdýrmak, yýkmak,yakmak kader mi
kader mi namus adýna genç kadýnlarý öldürmek
Zonguldak da, Soma da Ermenek de öldürerek para kazanmak
Sonra da suçu baþka kýyýlarda aramak kader mi
Zamansýz ölümlerin ölümü bile zorlaþtýrýyor
Dua mý etsem, küfür mü savursam düþünce, hayýrla günah göðüs göðse
Güzel bir þiir yazacaktým ya
Vakit kalmadý þiire.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.