(B)ANA AŞK DOĞUR
Kalbim b/AÞKA acýlar mabedi,
Tut ki,
Annen ölsün,
Ve sen daha en çocuk çaðýndasýn,
Cama doðru baðýrýyorsun mesela,
Ya topumu attýr,
Yahut ekmek üstü salça sipariþi.
Sonra,
Tut ki,
Annen yok artýk,
Seveceðin bir kadýn yok,
Yokluklar baþ ucu kitabýndýr.
Ekmek yok,
Salça yok,
Kamburu çýkar hayatýn,
Cehennemin baþýnda yakarsýn sigaraný,
“Bir duman çekerim,
Kendini öldüresiye”
Arif mizacýnda,
Ölmezsin,
Þiirler büyütürsün,
Gamý boyundan büyük,
Bir vitrin camýnda pazarlanýr ömrün,
Alýcýsý çaresiz bir üveyik.
Ýntihar ayetleri okuyup yüzüne üflüyor.
Vecd ile aðlar gökyüzü,
Bir seccade ararsýn varmaya,
Waw haline girersin iki büklüm,
Þedden kaçar senden.
Tut ki,
Bir sevgilin olur,
Bir aþk;
Mevzu bahis deðilken,
Kapýný yumruklar.
Ýþveli acýlar yanýnda,
Öpersin onu,
Gözlerinden,
En olmayacak yerlerinden,
Anneni doðurmasýný istersin,
Kendi rahminden.
Rahmi bereketli vatan topraðý,
Milli hükümet sözleþmelerinde.
Maddenin en katý halindesin,
Kas katý,
Kilitlenir parmaklarýn,
Bir sigarayý taþýmaktan aciz.
Bir uykuya dalarsýn,
Sen gözlerini kapatýrsýn,
O rüyaný görür,
Sen hayra yorarsýn.
Nöbetçi_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.