Sen gidersin, Ardýndan bir masal evini sýrtýna yükleyip gider. Bir yýldan canýný zor kurtarmýþ Eylül gider. Aðzýnda sönük sigarasýyla, Platon gider. Renklerden kaçmýþ bir mavi, göðünden gider. Bir duvarýn dibine sýðýnýrsýn, Fabrika kýzlarý kýrýtarak önünden gider, Sonra, Duvar gider. Yusuf olmaya meyledersin, Kuyu gider. Züley’ha gider. Ýplik olursun, Bir iðnenin deliðine hevesle, Sökük bir dünyadan bir yamaya þifa... Ýðne gider. Kör olur gözlerin. Gökyüzü renginde önlüðünü giydirir annen, Bir koþu okula varýrsýn, Hýþýmla, Bembeyaz atýyla Ýlkokul fiþlerinden Ali gider, Bigün olur, Annen gider, Baban gider, Üstüne sen gidersin. Ruhum terazide fire verir. Artýk herþey hafif kalýr acýya. Ve Gülmeler biriktiririz, Devasa kahkahalar, Acýlarýmýzý saklamaya.
Nöbetçi_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın:
babadergo1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.