KUMA!...

Daha basmamýþtýn on beþ yaþýna,
Gelinlik tüllere sardýlar seni.
Pul pul altýnlarý, takýp döþüne,
Bir zalým eline, verdiler seni!

Dediler kocanýn, her sözü emir,
Dediler kocaya, adanýr ömür,
Beþ çocuk doðurdun, gözleri kömür,
Kýz oldu diye hor, gördüler seni...

Kaynanan ömrünü, yedi bitirdi,
Yetmedi, üstüne kuma getirdi,
Kuma, umudunu alýp götürdü,
Tutup can evinden, vurdular seni!

Yüreðini, tel tel, çekip gerdiler,
Yýrtýk kilim gibi, yere serdiler,
Sarý öküz ile, çifte sürdüler
Çorak tarlalarda, yordular seni...

HÜLYA ÞENKUL
Sosyal Medyada Paylaşın: