ne beleþ diye düþündüm acýlarýmýz beþ para etmiyor üç kuruþluk düþlerimiz sevdalarýmýz umuda koþmuyor bedavaya yaralanýyoruz
kimse dönüp bakmýyor diz boyu hüsran badanasý eskimiþ duvar gibi dökülüyor sývalarýmýz garip duruyor resmimiz orda cýz ediyor yüreðimiz
bir masa sandalye somya kitap yeter demiþtik birlikte mutluluða yetmedi, araba,tatil, yazlýk istekler sýralandý bizden sonra beleþ yaþamadý çocuklar arzular pahalandý
çok mu zor dedim papatya toplamak düþlerimize yaptýðýmýz bahçeden bir çadýr kursak oraya yaz sabahýna uzatsak ayaklarýmýzý çiselese yaz yaðmuru güneþ baksa gözlerimiz
bedava bir aðaç altýnda elini tutmak sevgilinin indirimli þarkýlar söylemek silerek yüreðin pasýný þarkýlarda gitmek çamlýca’ya boðaza,mehtaba bakmak
silmek ayaðýnýn tozunu önüne ilk çýkan taþa ucuza yakalamak özlemlerini kýr çiçeklerinden taç örmek sevgiliye onsuz geçen günlerin hasretinden çok pahalý olmasa gerek sevmek
sevmek bütün canlýlarý, dünyayý bir sinek gibi kovmak hüznü açarak pencereyi odaya dolan temiz havayla aþýk olmak hayata mutlu olmak
bedava en yaþanasý þeyler
05. 11. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.