Çaldım İşte Kapını!

Çaldým iþte kapýný.
Bana bir sonbahar merhabasý gerekti;
Sense kýþa girmiþtin.
Gidersem öleceðim tutardý.
Öleceðim tutarsa seni göremezdim.
Seni gözemezsem ölürüm!
Çaldým iþte kapýný bir anda!
Yoksul bir mayýstý, üþüyordum.
Düþlerim senin militan saldýrýlarýna yenik düþüyordu.
Sigarama zam gelmiþti.
Seni özlemiþtim; öyle çok özlemiþtim…
Umutlarým vardý; usul usul yanýma sokulan.
Rüyalarýmý ziyaret eden gözlerin vardý.
Gecelerimi tutsak eden gözyaþlarýn vardý.
Ne bileyim iþte; çaldým kapýný!
Bir merhaba bekledim;
Yorgun biraz, biraz ýslak..

Balkonunun altýna sýðýndým;
Islanýrsam sýrýlsýklam severdim seni..
Vallahi öleceðim tutardý, göremezdim güzelliðini..
Dudaklarýný göremezdim, masum’ca gülen..
Sorup durma; çaldým iþte kapýný:
Neyin ne olduðunu bilmeden!

Unutmak, umuttan elbette daha az acýtýrdý canýmý.
Bir sonbaharda çalýverdim iþte kapýný!
Sýcak bir merhaba istedim.
Sense beni tek bir kelimeyle öldürdün: bebeðim!
Sorup durma, çaldým iþte kapýný bilmeden!
Fakat merak etme;
‘Katiller de ölür,
O denli öldürmelerine raðmen!’

Bana kýrk dokuz gündür bebeðim demiyorsun!

M. Hanifi Kesik/03.07.2012

Sosyal Medyada Paylaşın: