MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
İsmim Efla
KaNKayBı
İsmim Efla
En yükseklerden düþtük,
Ýblisler güldü halimize.
Bu cennetten bir düþüþtü.
Ýnsan olmayý yakýþtýramadýk kendimize.
Ýsmim Efla;
Eflatun bir meleðin nur taneleri.
Ellerimden kayýyor cennet,
Seninle yaþanmayan bir cenneti ben neyleyeyim?
Kýrýldý gök kubbe, yaðmur gibi düþüyor melekler yeryüzüne.
Hangi köre anlatsam suretini, tereddüt etmeden ismine gök yüzü der.
Yeþil bir ormanda kaybolmuþ gibi bak gözlerime.
Gökyüzünden yaðmur dilenen bir ormandýr göz bebeðim;
Gözlerinden ne olur iki damla göz yaþý ver.
Burhan Karaca
Not:
Þiiri hikayesini bu adresten okuyabilirsiniz. www.wattpad.com/user/BoraBurhanKaraca
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Sevişmek
Sevişmek III
Günaydın
Gömüldü Rüyalarım
4 dörtlük
Hissetmek (öğreti 1)
Keşke bir sigara içecek kadar daha vaktimiz olsaydı....
Gökyüzünde
Bedenimi Bekleyen
Seni Sevdiğimi Sana Söylemedim