Kötü þeyler yapan iyi insanlarýz hepimiz. Hangimiz cenneti hak etmedik ki? Ne zaman vurulsa bir yýldýz gök yüzünde; Bir dilek dileriz. Uyu, zamanýn meyvesi olgunlaþmadý henüz. Gündüzleri masum birer bireyiz. Günah geceye yakýþýr. Alýþýr çocuksu düþüncelerimiz þeytani bir gülüþe. Güneþe bakmaktan korkan vampirler gibiyiz. Hangimiz düþüncelerimiz de bir katil deðil ki? Ölü insanlar gibi çýðlýk atmaktan kýsýldý sesimiz. Elimizde kýþ, ceplerimizde rüzgar. Üþür mü sandýnýz arafta kalmýþ sahipsiz ruhlar? Düþtü güneþten bir kor cehennemin en hücrâ yerine. Hücrelerinden birine sýkýþýp kaldýk, ismi dünya diye bilinen. Koþ... Yeryüzü henüz düþmedi. Savaþýyor bir kaç iyi düþünce toplumsal anlayýþtan uzakta. Tuzaklar sevdadan geçiyor, aþk sandýðýmýz kilitli; Anahtar, iblis denilen alevden var olmuþ bir uþakta. Yanmadan yanýldýðýný anlamýyor insan. Ýblis aþký elinde tuttuðundan yanýyor. Aðlýyor musun? Dünya artýk sevdaya ihtiyaç duymadan dönüyor. Gülümse. Çocuklar, gerçek aþkýn vârolduðunu hissedemeden ölüyor.
Burhan Karaca 14.10.2014 00:02
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.