mutlu insan var mý dört baþý mamur bir odada dört baþý mamur bir insanla ve öylesine mükümmelken dýþardaki hava içeriye yaþamak sevinçleri dolsa kanatlarýna mut takmýþ kýrlangýçlar konfetiler býraksa
konuþan dert yumaðý içlerinde sýkýþan boðulmalarý dýþarýya astýlar kapkara bir flâma çektiler önümdeki direðe o direkte "sevgi vermektir" yazýyordu sevgi vermektir dedim senin gülümsemen geçer karþýndakine bulaþýcý bir hastalýk gibi ama yaþanasý güzel
mutluluk için yol deðiþtirmeye deðer eðer gücün yeterse satýn almaya bir tutam sevda sunarsýn nazarýndan bir masa gülle donanýr odan. ah kýrmayý becersek geçmiþ kilitlerini her kapýya uyan sevgi anahtarý dönse kapýnýn kilitinde
bir girdapta dönüyor sanki herkes ölüm o kadar yakýnken hayat ýrýyor bir ölçüde deðil mesafeler bir dolu of üfürüyor sigaralar sanki sinsi bir kumarbaz hayat ondan bir kâðýt çalaný kazandýrýp öldürüyor korkup masa altýna pýsaný
hâdi aç kartlarýný güzel çýksýn falýn kullan ellerini, beynini gerçekleþtirmek elindedir düþleri senin elindeki kâðýtta hilesiz hurdasýz hemde
önce çýkmayý öðren yürek merdiveninden yukarý yukarý seyret kendini hem tersten, hem de düzden hep sen çýkmaz kartlarda öyle istese de egon pek çok insana rastlarsýn orada görürsün farklý deðil, kimse senden..
31. 10. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.