Eskiden, cumhuriyet bayramlarý kutlardýk...
Uyuyan tüylerimiz, diken diken olurdu!
Yakýndan görmek için duvarlardan atlardýk!
Sevinç gözyaþlarýyla, sinemiz oyulurdu...
Yirmi dokuz ekimde tüm halk bayram ederdik!
Ülkemizde neler var, geçitte seyrederdik...
Bayraklar elimizde baðýrarak giderdik!
Sesimiz Edirne’den, taa Kars’a duyulurdu...
Eski hatýralardan çok ilhamlar alýrdýk...
Bayrak geçitlerine nasýl hayran kalýrdýk!
Gazileri gördükçe, öyle duygulanýrdýk!
Sildikçe gözümüzün yaþlarý koyulurdu...
Jetler göðü yýrtarken havalarda uçardýk!
Anlamlý konvoylarý, teker teker seçerdik...
Þiirler okunurken kendimizden geçerdik!
Tüm gün açýk havada tenimiz soyulurdu...
O eski bayramlarýn þimdilerde adý yok!
Saklý kutlamalarýn billahi hiç tadý yok...
Duyarsýz bir nesil var, birinin feryadý yok!
Az tepki koysalardý namlarý yayýlýrdý...
Nerde eski bayramlar, öyle çok arýyoruz?
Tekrar o günlere ne hayaller kuruyoruz...
Atam, yolu þaþýrdýk, boþlukta yürüyoruz!
Bir seslensen bu millet, billahi ayýlýrdý...
.....
Þimdi ak saraylarda kutlanýyor bayramlar!
Kahramanlýk, hamaset, deðiþti tüm kavramlar...
En hatýrlý konuklar; abrahamlar, avramlar!
Milli ruhumuz ancak bu kadar yoyulurdu...
Antalya-2014/10
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.