Görsen anlar mýsýn ki, acaba ne haldeyim?
Gözlerimdeki yaþlar, yakar düþtüðü yeri...
Rengi ruhsarýma bak, bir gör ne ahval deyim?
Gel de döndür bakalým, eski halime geri...
Bana yaptýklarýný yapamazdý düþmaným...
Bir kez bile demedin; "inan ki çok piþmaným! "
Damla yaþ düþmez oldu, kurudu bak çeþmaným!
Yüreðimde yangýn var, sen gittiðinden beri...
Söndürebilir misin, ateþimi bir görsen?
Kerbela da mýsýn ki, bir maþrapa su versen?
N’olur bir þeyler söyle, Allah’ýný seversen!
Gör ne biçim yanýyor, bitti canýmýn feri...
Sen gittin gideli hiç dinmiyor aðrým, acým!
Her geçen gün artýyor sevgine ihtiyacým...
Aratma beni ey yar anla, sana muhtacým!
Ne olur bir kere de, olsan sözünün eri?
Antalya-2014/10
TDK:
çeþman: gözler...
ruhsar: yüz, çehre, yanak...
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Sevda denen bu hazzý, neden tadamýyorum
Ben sevdamý, sevdana, niye katamýyorum
Çok kýrdýn beni ey yar, sevme istemiyorum
Hiç güvenim yok sana, inan olsan da peri...................AÞIKLÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.