dünya teknesi alobora kýyýya vuruyor cesetler hayata gülümsemesi yarým kalmýþ çocuklar alt alta, üst üste bir boran bir fýrtýna iç içe geçmiþ her þey kim kimdir? hiç belli deðil kimlikler yitirilmiþ bir düþ gibi sarmal insanýn özü güzel yalnýz kýrýk gülümsemesi ile geldiði yeri arar
dað tepe yol birbirine geçmiþ çimen çiçekli bir yer arýyorum yine güreþe tutuþsun fikirler her renk ayrý güzel daha da güzelleþsin desen kimse alýp kaçmasýn bir rengi tek renk deðildir gök kuþaðý her yaðmurun hýzý ayrý her karýn þekli nedendir bu þekilci kavgalar neden öldüðünü anlasýn ölen yaþayan bilsin, neden yaþadýðýný
ey gök dedim kaç kez gök olduðunu anýmsa her karýþ topraða ayný ölçüde yað dövme kayalarý, kýyýlarý köpürüp taþmasýn deniz aðzý salyalanmasýn mavinin küfre varmasýn insan her karardýðýnda ayýn suratýna vurmasýn boyunu aþmasýn ay
azmasýn sevgisizlik ýrmaðý katran karasý çepel dizboyu sývanmasýn daha bu yoldan geçmeye hazýrlanan bir hayli yolcu var kör etmeyin gözünü güneþin aðma olur tüm dünya inerse o son cinnet perdesi
bizim elimizde çizmek en güzel deseni renk bizde, tuval bizde aþk bizde!
26. 10. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.