Gülümse
Demir, ateþ ile gelirken tava
Dövüldükçe düþer, paslý anýsý.
Ürkütmesin seni titreyen hava
Duyduðun ses, nevbahârýn týnýsý.
Nefsini kýþkýrtýp, mânâya inat
Kendisini, sana sunar kâinat
Þu gördüðün cümle âlem mevcûdat
Körün dokunduðu, altýn sanýsý.
Bedenin ne ise, odur nîfaký
Bülbül ol da, gülün dalýnda þaký
Mâverâ ki rûhun rahmet âfaký
Budur bütün derdin, ortak tanýsý.
Aþka düþen Âdem, her dili okur
Gel de pâyitahtý, gönüllere kur
Felekler tezgâhta, sonunu dokur
Seni terk edecek, aklýn kanýsý.
Ölüm bedenedir, aðlama boþa
Sâde et ve kemik, deðiliz hâþa
Hakk’ýn tecellisi üflenmiþ nâ’þa
Kendimizi, tende bulduk canýsý.
Erol URAZ 24.10.2014 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.