Karanlık

Bir damla göz yaþýyým, çýðlýklar diyarýnda
Doruklardan aþaðý, aktýðým düz karanlýk
Dünün vasatý yokluk, umut belki yarýnda
Maskelerin altýnda, baktýðým yüz karanlýk

Kül kaplamýþ üstünü, mor menekþe sümbülün
Þavký bitmiþ güneþin, kokusu yitmiþ gülün
Yanký bulmaz feryadý, dertli öten bülbülün
Gül-zar gurbeti olmuþ, aldýðý haz karanlýk

Kanýmda dolaþýrken, yalým alev bir sýzý
Yarým eder bütünü, sevdalarýn hýrsýzý
Nirengimle buluþan, kervan kýran yýldýzý
Piþman olup peþinden, çýktýðým iz karanlýk

Ne bir ses, ne bir ýþýk, yine yollar dolaþýk
Yarama çekilen mil, zehir, katran bulaþýk
Yanmaya dayanmalý, dense bile her aþýk
Baþýmý yastýk diye, koyduðum diz karanlýk

Efkârým, intizara biçilmiþ mihenk taþý
Kopsun der o kýyamet, alsýn akýlsýz baþý
Kaybolmuþ, yapraklarýn gölgesiyle oynaþý
Gecenin leyli kalmýþ, sözde gündüz karanlýk
Hiçliðin nebzesinde, saklanan giz karanlýk…

Erol URAZ 02.08.2014 Eskiþehir







Sosyal Medyada Paylaşın: