Yâre...
Kalp gözümün bebeði, gözün deðdi gözüme
Gözlerinin karasý, gönlümün esrârýdýr.
Dudaklarýn dokunmuþ bahçemdeki üzüme
Kadehlerle içtiðim, dudaðýnýn nârýdýr.
Kutsanmýþ mâbetlerde, topraðýn yetirdiði
Doruklardan aþaðý rüzgârýn getirdiði
Virane bahçelerde güllerin yitirdiði
Teninin râyihasý gülzârýn efkârýdýr.
Efsunlu denizlerde aranýlan perisin
Ölümün kýyýsýnda, bâki kalan dirisin
Cânýmý benden alýp, cânân olan birisin
Saçýmdaki beyazlar vuslatýnýn kârýdýr.
Mekânsýz satýhlara kalemsiz yazar oldum
Ýsmine þekil verip mihraba kazar oldum
Hem varým hem yoðumsun, aþkýnla bîzâr oldum
Cemalin nigâr gibi, Uraz’ýn dildârýdýr.
Erol URAZ 15.04.2017 Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.