çocuklarýn bakýþýnda umut babadýr gücünü yüreðinde hissedeceði yoksullukta bulunmuþ bir define ellerini tuttuðunda soluduðu havadýr
sevgi; sýcak bir çorba, evdir, yataktýr huzur içinde uyuyacaðý annedir sýrtýný okþayan,gülümseyen yüz defteri kalemi olmak okula gidebilmektir
baba tutsak- çocuklar nasýl arayacak umudu barut kokuyor adým attýklarý yerler nerde bulacaklar yitirdikleri güveni
anne aðlýyorsa evinden uzak düþlerine doluþuyorsa kirli yüzlü adamlar korku daðlýyorsa yüreðini her uyandýðýnda çekiliyorsa eteðinden
hey umut nerede saklanýyorsun bizide al yurduna yatacak bir yer olsun yeter özgür uyuyacaðýmýz çocuklarýmýzýn gülerek uyanacaðý oynayacaðý, bir yer böyle sesleniyordu bir anne dünyanýn bilmem neresinde önemli deðil önemli olan bu insanlarýn varlýðý ve bu çaðda çürümüþlüðü insanlýðýn
sevgi ardýndadýr kafdaðýnýn çocuklarýn ulaþamadýðý karanlýktýr masal ülkeleri çoktan uçup gitmiþtir zümrüdüanka kuþu kanlý eteklerinden
yoldan sessizce geçen insan duydun mu sesini sesi kolay yazýlmýyor gözyaþlarýnýn
21. 10. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.