Coþkun bir deniz gibi, köpürüp dalga dalga Fýrtýnalarla vursam, gönül yamaçlarýna. Ya da sevgine muhtaç, küçücük bir kuþ gibi, Aþkýný tatmak için konsam avuçlarýna...
Sararak arzularý gök mavisi bir tüle, Unutsak düþünmeyi, derdi, kederi bile. Týrmansak çocuk gibi, tutuþarak el ele, Günahlardan arýnmýþ cennet aðaçlarýna...
Gönlün bir irem baðý, aþkýn doðduðu yermiþ, Sinendeki gülistan, renk renk goncalar vermiþ. Cemreler düþmüþ belli, tenin bahara ermiþ, Pembe sürgünler dolmuþ dallarýn uçlarýna...
Dudaklarým, sevdanla sarhoþ olmuþ kelebek, Bir bahar meltemiyle bu bahçeye girerek, Ellerinde, yüzünde dolaþýp çiçek çiçek Sevgi busesi gibi konacak saçlarýna...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.