ayak tabanlarýmýzdan saç diplerimize kadar üzgünüz liðme liðme edildik yaþarken itina ile kýrýldýk birçok kez denizin mavisini göðün ahengini topraðýn kokusunu bir bir yitirdik istemeden önümüzde köy sofrasý gibi bir hüzün ekmeðe katýk ettik gözyaþýmýzý ellerimiz ateþten birer ok dokunduðumuzu yaktýk gözlerimiz mahþer yüreðimiz sýrat bu köprüyü geçmek zor çok düþmeler biriktirdik içimizde yüksek bir binadan bakar gibi hep yerlerde aradýk kendimizi kaldýrýmlara mesken tuttuk yüreklerimizi çorak denizler gibi tezattýk rüzgarlar gibi kývrak mavi düþler gibi berrak ama çark etti hayat payýmýzý aldýk acýdan sevinçsiz yaþantýdan bu devran döner bu dünya döner de bundan böyle gözyaþý, bir kafa kaðýdý gibi hiç eksilmez alnýmýzdan
- Abdullah Cemek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Cemek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.