dudaklarýmýzda bir yara söylenmemiþ tüm cümlelerimiz boðazlarýmýzda kýrýk öksürmeler flu düþler kervaný gözlerimizde esir düþtük içimizdeki yalnýzlýk kentine kordan aynalar durur suretimizde elimiz ayaðýmýz ateþten yaþamak hýrka niyetine giyiyoruz geceyi ay, bulut, yýldýzlar gönlümüzde birer kandil bir yaðmur ki yüzümüze vuran sanki ebabil
çelikten halatlar gibi çekiþtiriyor canýmýzý sükut lal þarkýlar kimliðimiz sessizlik benliðimiz kuyuya atýlan Yusuf halimiz göðe yükselen güvercinler tek ümidimiz
- Abdullah Cemek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Cemek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.