Delilik değil bu..

Herkesin sustuðu bu zamanda.
Ben nasýl haykýrdýmsa.
Korkmadan hiç geçip karþýna.
Gözlerine nasýl hapsoldumsa.
Þimdi üç kelimeyi bir araya getirip,
Konuþma sýrasý sende deðil mi?
Ve sen boðazýma kadar getirdiðim kelamý,
Mideme oturtuyorsun umursamadan.
Herkesin kalemle yargýladýðý zamanlarda,
Gözlerinle kesiyorsun hesabý.
Ve bahþiþ olarak býrakýyorsun ayrýlýðý.
Karýn tokluðuna sevdim ben seni.
Yarýný düþünmeden tuttuðum elin,
Yakýyor þimdi ciðerimi.
Ve oluk oluk kan akýyor gözlerimden.
Bir köþeye sinmiþ bedenime,
Akbabalar üþüþüyor ve kan ter içinde paramparça,
Kalakalýyorum öyle ortada.
Ama ben tüm acýlara raðmen sevdim seni.
Delilik deðil bu sevgili.
Tutacak dalý yoksa insanýn.
Sýrf sevdiði takýlýp düþmesin diye.
Býrakýr kendini uçuruma.
Ve ben de sýrf sen gül diye.
Gülüþümü naklettim bedenine.

Sosyal Medyada Paylaşın: