Anne....

Anne
Muhtacým hiç olmadýðý kadar
Eþi olmayan merhametine
Sesine nefesine sahiplenmene
Benimle sabahladýðýn zamana
Hastalandýðýmda telaþýna
Tuttuðunda elimi duyduðum güvene
Sustuðunda anlayamadýðým hüznüne
Kýrýlmak bilmeyen kalbine
Yani sana hiç olmadýðý kadar þimdi
Muhtacým anne.
Yokluðu yok edercesine yaþadýn
Kýrdýlar üzdüler birgün ses çýkarmadýn
Sustun...
Sustukça dahada yaralandýn
Sen derdini hep içine akýttýn
Oysa ben seni
Yýkýlmayacak bir dað sanýrdým
Ýtiraf ediyorum þimdi
Ben bu hayatta bir sende yanýldým
Ve cesaret ederek bir tek sana baðýrdým
Bakma bana
Düþtüm diyede hayýflanma sakýn
Sen ýsrarla insanlarý anlattýn
O zamanlar gözümde koca bir yalandýn
Ben kanadým sonunda kurudu gözyaþým
Sen benim en büyük kazancýmdýn.
Ben seni bir defada harcadým.
Býrak bir defa ne olur
Bastýðýn toprak yaktýðýn aðýt olayým...
Býrak içindeki ateþte cayýr cayýr yanayým...


Sosyal Medyada Paylaşın: