Belden Aşağı...

Ve artýk aþkýn adýda deðiþti içide.
Belden aþaðý bir aþk.
Çýldýran þairler.
Neydik nolduk diyorlar birde.
Sözü ayrý özü ayrý insanýn.
Yaþanýlasý deðil dünya.
Kapalý kapýlar ardýnda.
El bebek gül bebek büyütülen kýzlarýn.
Ve aslanlar gibi bakýlan çocuklarýn.
Edepleri düþüyor yerlere bir bir.
Hani ey sevgili.
Aþk bir dokunuþta titremekti.
Dokunuþlar bile iffetliydi.
Þimdi hangi yaðmur temizler ki bizi.
Hangi toprak kabul eder bedenimizi.
Söylesene mecnunu yad edenlerin.
Bir defacýkta olsa sýzlamaz mý içi.
Ademle havvanýn ve mem ile zin’in.
Ahý tutarsa bir gece vakti.
O zaman hangi dalý tutup.
Hangi gözlere utanmadan bakabiliriz ki.
Yani þimdi biz damgalanmýþ bir alýnla.
Hangi umuda hangi yarýna kavuþabiliriz ki...
Sosyal Medyada Paylaşın: