Derin bir uykudan uyandým az önce
kocamýþ bir köpek gibi
kalmýþým kan-ter içinde....
Rüya bu ya;
Aralarýna alýp ayrýlýðý
yürüyordu iki fýrtýna.
Hayal kadar gerçekti
yolundan þaþan varlýðým.
Gizli bir hýçkýrýk
düðümlenirken boðazýma.
sefilce gel-gitler yaþadý suskunluðum...
Direndi endiþenin sisi
usulca süzüldü aralardan
Sonu ilmek…
Yolu süngü...
idi kederli sokaðýmýn...
Yandý yalancý þafaðýn lambasý
eþkiya güncesi ömrümde.
Yaðýz bir at çatladý koþarken içimde.
Bakýþlarý ürperdi
üþümüþ çocuk gözlerimin...
Duman altý bir rüyanýn
en kederli yerinde
Sancýlarla kalakaldým
azarlanmýþ hayallerimle...
Bir sevinci yeni toplamýþtým oysa
öyle eskidi ki uzaklar sezildiði anda.
Kelimelerin hatýrasý yerleþti
ölümcül dudaklarýma...
Gökten kaç elma düþtü ki payýma
meze mi oldu soframda aþkýma.
Ben de masal prensesi kadar
masum ve güzeldim
Uyku geldi
bir rakip gibi girdi aramýza...
Sonuna üç nokta koyduðum þehir...
nöbete durdu usumun kapýsýnda.
Varmaktan daha iyidir bazen
yolculuk etmek varsýlýn sunaðýnda...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.