Aç avuçlarını
Dün gece uyandým tatlý uykumdan
Özleminin sýzýsýydý tek uyutmayan
Göðün yýldýzlarýný çýkýp topladým
Aç avuçlarýný tut birer birer
Son yýldýz bende kalsýn istedim
Takýp göðsüme kalan yýldýzý
Adýnýn ilk harfini bile iþledim
Bana yýldýz yýldýz bakmaný unutamadým
Sen gideli bu kalbi uyutamadým
Çýkýp çýkýp gelme gece yarýsý
Geceye tek kalan gözlerinin karasý.
Bulamazsýn beni sabahla öðlen arasý
Git o kaybolan sahile orda bulursun
Bu kezde toplarým tüm Yakamozlarý
Bu yürek kaldýramaz yeni aþklarý
Ne vedalarý ne yap bozlarý
Biterse ya yakýnda gençlik rüzgârý
Aç avuçlarýný son yakamoz bu
Elimizde kalan inan tek koz bu
Þimdi yokluðunun yasýnda Ankara’lar
Her þey ne güzeldi seninle bir zamanlar
3 -Temmuz 2007 -Ankara
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.