gölgem dedim benimle yürüyen bir karaltýdan baþka bir þey bazen ben onu sobelerim bazen o benim yakamdan tutar karþý konulmaz bir düþtür onunla gelir, bahar, güz
kaskatý kesiliriz katledildiðinde yaþam hayat örgütüm’üz bütün kurumlarýyla çalýþmaya baþlar aðzýmýza bir parmak bal sürer umut bakmayýz sobelendiðimiz aðaçlarýn arkamýzda devrilip götürülmesine elimizdedir yeni fideler
sevdiðim’iz gözüne mil çekilmiþ görmez içimizden tüten dumaný nasýl bir yangýdýr buðulanýr gözler’im arkamý dönemem yine elimden kaymýþtýr oysa elleri baþka bir ele doðru
nasýl bir þeydir gölgenle birleþmek istemem senin sokaðýnda ayaklarýnýn yanýnda yürümek istemem üstümüzü kaplayan büyük gölgenin keyfiyle geçmek ebemkuþaðýný kaydederek her bir noktasýna gölgemizin ara renkleriyle birlikte birleþerek
güneþin doðmasý gerek önce kararmýþ bulutlarýný altederek Eylül’ün yanýma gelmen gerek bilirsin gölgesi yoktur yalnýzlarýn
27. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.