yoktu kelebekler, sen yoktun uzaktan bakýþtý düþlerimiz el sýkýþtý akþam kýzýllýðý daðýldý bulutlarýn arasýnda solgun görüntümüz eþlik etti deðiþimin hýzýna
çýrýlçýplak kaldý sevgimiz kimse giydiremez bizden baþka bu kýzýl harmoni içinde çekildiðini daðlarýn ardýna
yoktun bakýþlarýn yýllarýn altýnda ezik bir hayal bir ýþýk görmek gibi ta uzaklarda yada sýnýr dýþý edilmiþ bir tutsak ve kalmýþýz eski çaðlarda idare fitil yanýyor aþk
kim yakar bütün lâmbalarýný kentin böyle mahkumken gözlerine sesin sistem dýþý kayýtlý alârm veriyor senli sinyaller biliniyor nerdesin
yetinmeli diyor us, sus karanlýkta zamana kurulmuþ bir ayar düzeneðidir sevda kendi katillerini içinde taþýr!
22. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.