Merhaba yazgým diye sarýlýþým.
Merhaba son ayrýlýþým.
Ýçimi parçalayan Eylül sana da merhaba!
Soðuk bir kýþ gecesi son defa baktým gözlerine.
Belki son defa tuttum o içimi ýsýtan ellerini.
Son kez sarýldým korkusuzca.
Ve son defa tattým ‘’ ayrýlýðýný. ‘’
Gözlerimi gözlerinden kaçýrýrken;
‘’ Keþke ‘’ dedim ‘’ gitme! ‘’ diye bilseydi dudaklarýn.
Her þeye inat kalýp seve bilseydi yüreklerimiz.
Sonu nereye gidilirse iþte tamda oraya kadar.
Nalet olsun ki;
Ne dudaklarýn ne de ellerin kalmamý istedi.
Ardýndan aðlar adým gittim.
Nereye kadar gide bilirse ayakuçlarým.
Hangi dipsiz sokaða
Ve hangi tuðlasý yýkýlmýþ boþ caddelere gidile bilirse gittim iþte!
Yanýndan ayrýlýrken anladým ki;
Sevginden gidememiþim.
Daha hemen orada acýdý yokluðun.
Terk edilmiþliðim.
Sahipsiz kalýþlarým.
Acýdý!
Senden kaçtýkça yine sana sýðýnýyorum.
Yokluðunu koyarak boyun altýma.
Cebimde bir avuç dolusu sensizlik
Sýrtýmda dünden kalma ayrýlýk!
Varmýþsýn gibi deðil yokmuþsun gibi yaþamaya direnirken
Kime baksam sen.
Aynaya baksam hiç olmayýþlarýn.
Yok oluþlarým…
Islandýðým yaðmurlara kahreder oldum artýk sevdiðim.
Sen bilir misin hangi yaðmurlarda gözyaþlarýmý sakladýðýmý
Bilir misin kaç gece senin uðruna aðladýðýmý.
Artýk yoksun iyi biliyorum.
Varlýðýn hiç yakýþmamýþ meðerse yanýma
Oysa hiç hak etmemiþtim vurdumduymaz gidiþlerini.
Þimdi kýrýk kadehlerde ayyaþ halimle haykýrýyorum
Gecenin en acýmasýz yanýna;
‘’ Sevdim ulan içim acýyarak sevdim! ‘’
Seni çok sevdim.
Hani yoksun ya hiç olmayacaksýn ya
Canýma okumaya baþladý sonbahar.
Yaðan yaðmurlarýn altýnda sensiz ýslanýyorum ahmakça.
Kentimin en güzel ayrýlýk kokan kývrýmýnda seni diliyorum Allah’tan
Bir daha sevmemek uðruna.
Ve tek bir bedduam oldu sana;
‘’ Bir gün öyle birine âþýk ol ki bana yaþattýðýn ne varsa aynýsýný sen yaþa! ‘’
Oysa
‘’ Elveda ‘’ demek ne kadar zor sen bilir misin sevgilim?
‘’ Merhaba ‘’ diyerek baþladýðýmýz aþk’a.
Ýstemiyorum artýk alfabenin zenginliðini.
Býrak sensiz fakir kalsýn cümlelerim.
Hiçbir durakta beklemeyecekse ayaklarýn
Ve hiçbir cam kenarýndan bakmayacaksa gözlerin
Yerle bir olsun þehrim.
Meðerse
Her veda bir intihar baþlangýcýymýþ.
Tutma ellerimi artýk!
Alýþtýrýrým ben ellerimi gidiþine.
Þimdi her köþe baþý ayyaþlarýna eþlik eder ‘’ kadýn ‘’ dediðim yanlarým.
Hoþça kal þehrimi ayaklarýna seriþim.
Hoþça kal ince yaram.
Ellerimi ayrýlýða teslim eden Eylül sende hoþça kal!