Tarih kokan bir þehrin
Zamandan geçiþine dipnot bu þiir
Bitti…
Artýk hükmü kalmadý koyulan þerhin
Düþtü yapraklar
Üþüdü dal
Sarardý çimen
Gelincik, karanfil, papatya soldu…
Soldu leylaklar
Yitti rüya…
Olmadý... Olamadý…
Sonsuza dek birbirimizindik güya…
Þimdi,
Gelmiþine-geçmiþine sövdürme sevgili
Bu ne utanmazlýk,
bu ne aymazlýk,
bu ne kibir?
Hatýrla, ne diyor þair?
‘’Ýnsan ayrýlýrken bile büyük olmalý’’
Küçülme… Ufalanma…
Ne yaþandýysa dünde kalmalý…
Unutma!
Ýnsan dünleriyle bugün olmalý!
Zaman demde
Her saniye, her salise hem de
Tarih olan bir aþkýn,
Yerle bir oluþuna dipnot bu þiir
Günahý da vebali de yazýlýr bir bir
Yine de
Yüreðimin elleri her daim,
Yüreðinle el ele olacak, bunu bil…
Tarih kokan bir þehir
Ve tarihe dipnot bu þiir…
Antakya, 26 Eylül 2014
Ali ASAFOÐULLARI