Ýnsan her þeye alýþýyor zamanla Bir ara Onlarsýz edemeyeceðimi sandýðým Ýnsanlarýn yokluðuna Onlarsýz da olduðuna Günün batýp-doðduðuna Alýþýyor insan...
Büyük sevdalar için Zamanýn darlýðýna Yaþamýn zorluðuna Yokluk neyse de SEVDASIZ DA OLDUÐUNA ALIÞIYOR YA ÝNSAN! Ýþte bu Hepsinden daha çok dokunuyor adama!
Fakat günler geçtikçe Bu dokunmalara da alýþýyor insan Dokunmaz oluyor acýlar...
Ýçinden; ‘’Sevdasýzlýk dokunurdu’’ diyor ‘’eskiden’’ ‘’Görüyorsun ya; Artýk o da geçmiþ bizden’’ ‘’Boþ ver dostum’’ diyor... ‘’Boþ ver’’ içinden... ‘’Sen bir kadeh daha doldur testiden’’ Nasýlsa, Ýnsan her þeye alýþýyor zamanla...
Sonra, Sabretmeyi... Olaylarý seyrine býrakýp beklemeyi Olanca hýzýyla geçmesine kýzsa da zamanýn Öðreniyor günleri birbirine eklemeyi Ufuklardan nem, Kadehlerden dem çekmeyi Belledi mi bir de; Tamamdýr artýk!
Dedim ya; Ýnsan her þeye alýþýyor zamanla Korkum da bu ya! Alýþmalara da alýþacaðýz zamanla...
Bursa, 26 Haziran 2001 Ali ASAFOÐULLARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.