“vazgeçen bir dosta” “Geceydi Bir rüzgârýn hýþmýna uðradým Ruhum tutunamadý korkuluklara”
Birkaç anýyla yakýþmayacak asla Göðüs kafesime serseri boþluðun Bir dostu apansýz kýrýþtýrýp atýyorsun gibi Ve gazeteler seni üçüncü sayfalara bile yazmýyor Çünkü habersiz ve maðrur gidiyorsun Veda etmeden ve üç aylarý beklemeden Baykuþlar bile duymaz sükutun çýðlýðýný Melankoli ve siyah kediler moda oldu Sanatsal bir obje gibi alkýþlanýr artýk Boðaza düðümlenmiþ hýrçýn kementler Kimse umursamaz kimsenin yalnýzlýðýný Þehirde martýlar gibidir herkes Ama yine de niye?
Yaþamaya daha fazla da olsa Ölüm de muteber bir seçenektir Tokat gibidir gerçeðin pörsüttüðü yüzün Cehennemi bedel bilen aðýzlara Yine de bilmiyorlar En insaflýsý bile deliliðine yoracak yaþama küstüðünü Bazen yücelirken yük olur ruhumuz Ve hiçbir tat yetmiyor sarraf damaðýmýza Tamam, bilmiyorlar; ama niye?
Nice güzel yaðmurlar yaðdý þehre Banklar hep boþ durup fark edilmeyi bekledi Bulantýlar dirilmek istedi bir çift diri gözde Ne var ki vazgeçtin acýyý bir daha bir daha ufalamaktan Yalnýzlýðý bile terk ettin cömertçe Ey en olgun bakýþý insanoðlunun Hatýrlanýr her þey her doðal duruþ hatýrlanýr Yalnýzlarýn ölümü baþka bir yalnýzlýk doðurur Reva mý ne güzel paylaþýyorduk
Ve sen Boðaziçi Köprüsü Denize aykýrý, ölüme davetkâr En yalnýzlarýn son kurgusu Oysa kalabalýklarý taþýmaktan yüksünmüyorsun Kolay olgunlaþmýyorken gerçek insanlar Nasýl ittin bir baþarýyý daha karanlýða?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Oğuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.