MEMLEKETİM

Gözümde tüttün de yar oldun memleketim
Divanenim sensiz yâri neyleyim
Hazan vurunca ayrýlýr aðaçla yaprak
Solar yaprak ayrýlýk olunca

Hüznü anlatýyormuþ hep þarkýlar türküler
Hangi taþ basar beni baðrýna bu asýk çehreme kim güler
Hayat tatlýydý bana kurþun renginde deðildi daðlar
O hal bitince anladým bir güne nasýl sýðarmýþ çaðlar
Ayrý ayrý yaþarmýþ herkes zamaný
Kimisine kýsa kimisine uzun gelirmiþ
Ýz býrakýnca kalpte bir aný
Soluduðum hava, nefes almak deðilmiþ
Tek teselli bazen kavuþmak bazen ölümdür
Ya da zamanýn tükendiði gündür
Bütün esrar zamanda
Bazen aþk þerbeti sunar insana
Bazen de gömer o engin ummana

Tepeden seyretmek vardý seni bir akþam ezanýnda
Mevla nasip etse de bulsam kendimi þefkatli kucaðýnda

Kuþlarýn çýðlýklarýný duydum seni düþünürken bir sabah
Durgun gibiydi deniz halimi anlatmak için
Ayrýlýrken vapurlarýn baðýrtýsý yankýlandý
Martýlar katýlýyordu hüznüme
Sonra pembe bir tül çekildi önüme
Görmedim ne kuþlar ne de deniz
Ýþte duruyorum solgun beniz

Bir meyhanedir bana her akþam
Gurbet ateþiyle efkârýmý içiyorum
Bir an seni anmaya kalksam
En boðucu zaman tüneline düþüyorum
Dalgýnca seyrederken zamaný
Umarsýz zaman çýlgýnca eziyor
Ne kan olan içim ne de sararan ten
Vuslatýna yetmiyor

Tepeden seyretmek vardý seni bir akþam ezanýnda
Mevla nasip etse de bulsam kendimi þefkatli kucaðýnda

Sosyal Medyada Paylaşın: