bugün kendimi aðladým þiþip te patlayacak balondum çoluk çocuðun, cahilin elinde en çok ta buna hayýflandým býrak dedim balon uçsun uçtuðu yere kadar savrulsun patlasýn balon senden uzaklarda bir yerde
yine takýl kendi ardýna s’üzgünlüðünü býrak þarkýlar düþünsün yine ses ver avaz avaza söylediðin þarkýlarda acýlar bilmem kaç yerinden kýrýlsýn can kýrklarý saçýlsýn yere yeni adým atmaya baþlayan çocuklarca bu zaman anýlsýn
bugün yalnýzlýðýmýn ayaklarýyla gezindim kimsenin görmediði bir har yandý göðsümde simsiyah dumanlarý tüttü ahlarýn birden islendi iç bacalarým, ýsýndý sözde festivaldi bilmem kaç milletin bayraðý dalgalandý dalga dalga insanlarýn gözünde kendinden baþka hiç kimse yoktu
sen yoktun ki seni aðlayayým
bir sürü ývýr zývýr arasýnda kayboldum altýn görünümlü bilezik aldý kýzlar kollarýna ucuz çanta, parfüm ve aþk özlemi kaldý küçük cüzdanlarýnýn dibinde satýn alýnamaz bir þeydi bu gücü yetmezdi öyle kimsenin bir gülüþü kalbine takmaya öyle uzaktý ki sevgili onunla yürümek kadar uzak..
13. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.