Hazan Seni Fısıldar

Yüksek bir tepeden bakýyorum sessiz sessiz,
Mahzun mahzun süzülüyor sevda sandallarý.
Bu koyda senden bir haber yok, ne gölge, ne iz
Mevsim hazan, yapraklar terk ediyor dallarý.

Hayat, bir süre daha oyalayacak sensiz,
Yaslandýðým son duvar da yýkýlana kadar.
Her vefasýzlýk, ölümcül bir darbedir kefensiz,
Ve direneceðim, son kurþun sýkýlana kadar.

Kýrýldýkça her hücremden bir ah yükselecek,
Ýnadýna gülümseyecek eylül güllerim.
Saklanan umut elbet bir sabah tüllenecek,
Zümrüd-ü ankaya ilham verecek küllerim.

Hicran, barýndýrýr en muamma sevdalarý,
Sabýr, tutunduðum en kavi daldýr bilesin.
Hep üzerime gelse de özlem dalgalarý,
Varlýðýn ruhumu yüzdüren saldýr bilesin.

Sürgün þairini dinleyen martýlar yaslý,
Mehtap için gün sayýyor kederli geceler.
Daha fazla sararmadan gel, ey hilal kaþlý!
Hazan seni fýsýldar, dilim seni heceler…

12.09.2014

Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: